Wieczór kataloński – wykonawcy
ALFONS GREGORI I GOMIS
Wykładowca w Instytucie Filologii Romańskiej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, badacz w zakresie kulturoznawstwa, literaturoznawstwa i traduktologii. Razem z dr Barbarą Łuczak założył pierwszą w Polsce Pracownię Katalonistyki na UAM, gdzie ukończył w 2005 r. studia doktoranckie z zakresu Literatury Porównawczej na Wydziale Neofilologii. Współredaktor książki zbiorowej El enfoque social y cultural en los estudios lingüísticos y literarios (2003) i główny redaktor monografii Discurso sobre fronteras – fronteras del discurso: estudios del ámbito ibérico e iberoamericano (2009). Opublikował czterdzieści artykułów w polskich i zagranicznych czasopismach naukowych oraz w pracach zbiorowych. Uczestniczył z referatami w wielu konferencjach, m.in.: w Madrycie, Oxfordzie, Laredo (USA), Kolonii, Sofii, Wenecji i Budapeszcie. Wykładał gościnnie w Uniwersytecie Liverpool, Uniwersytecie na Wyspach Balearskich, w Collegium Europaeum Gnesnense i Uniwersytecie Rovira i Virgili w Tarragonie. Współredaguje słownik katalońsko-polski dla wydawnictwa Enciclopèdia Catalana w Barcelonie. Jest konsultantem w zakresie przekładu na język polski powieści i opowiadań katalońskich. Członek stowarzyszeń katalońskich: Associació Internacional de Llengua i Literatura Catalanes i Associació de Professionals en Llengua i Literatura Catalanes oraz angielskiego Anglo-Catalan Society i Stowarzyszenia Polskich Hispanistów.
ORGANIZACJA "COORDINADORA D’ENTITATS DE LA CULTURA POPULAR I TRADICIONAL CATALANA DE SANT CUGAT DEL VALLES" (Hiszpania)
Młodzi Katalończycy, którzy od najmłodszych lat zaangażowani są w działalność kulturalną na rzecz popularyzacji kultury ludowej Katalonii w kraju i za granicą. "Coordinadora" skupia wszystkie lokalne grupy tradycyjne, m. in.: Diables, Castellers, Bastoners oraz Sardanistas.
BASTONERS DE SANT CUGAT
Taniec "Bastoners" wykonywany jest zwykle przez grupę ośmiu tancerzy, z których każdy trzyma dwa 40-sto centymetrowe drewniane kije. Wykonywany jest przy akompaniamencie katalońskiego fletu gralla oraz bębnów. Taniec "Bastoners" w wykonaniu grupu z Sant Cugat jest bardzo szybki, dynamiczny i energetyczny. Grupa liczy ponad 100 członków w wieku od 3 do 50 lat.
CASTELLERS DE SANT CUGAT
Grupa, której celem jest budowanie castells – wież złożonych z ludzi stojących na swoich barkach. Wysokość wież może dochodzić do dziesięciu pięter. Ta katalońska tradycja ma swój początek w XVIII-wiecznym "Ball de Valencians" – tańcu z Walencji. Co dwa lata w Tarragonie odbywa się konkurs budowania castells, w którym bierze udział 13 najlepszych grup z całej Katalonii. Grupie z Sant Cugat w tych zawodach udało się zbudować wieżę liczącą 8 pięter.
GRUPA MEDITERRANIA
Celem działalności grupy jest prezentacja tradycyjnych tańców katalońskich w nowych, atrakcyjnych dla publiczności aranżacjach. Grupa tworzy także nowe układy taneczne, bazując na podstawowych krokach tańców katalońskich.
DIABLES DE SANT CUGAT
"Diables" to dynamiczna grupa młodych ludzi uprawiających żonglerkę z ogniem i pirotechniką, która od 1990 roku wypełnia ulice Sant Cugat oraz innych miast Katalonii ognistymi paradami zwanymi "correfoc". Tradycja "correfoc" oraz "Ball de Diables", przedstawiająca walkę dobra ze złem, jest jedną z najgłębiej zakorzenionych tradycji w kulturze katalońskiej.
ESBART SANT CUGAT
Grupa tańca nowoczesnego, która czerpie inspirację z katalońskich tańców ludowych. Nadrzędnym celem ich działalności jest rozwój tożsamości kulturowej, który realizują prowadząc m.in. szkołę tańca ludowego dla dzieci. Esbart Sant Cugat skupia wszystkie lokalne grupy tradycyjne: Diables, Castellers, Bastoners oraz Sardanistas.
FILM CZARNY CHLEB
9 nagród Goya 2010, w tym dla Najlepszego Filmu, za Reżyserię, Scenariusz, Zdjęcia i Scenografię
Srebrna Muszla dla Najlepszej Aktorki na MFF San Sebastian 2010
Hiszpański kandydat do Oscara 2012
Najgłośniejszy i najbardziej nagradzany hiszpański film 2010 roku. Po 8-letniej przerwie wielokrotnie nagradzany majorkański reżyser Agustí Villaronga wraca na wielki ekran z filmem, który okrzyknięto sensacją hiszpańskiej kinematografii 2010 roku. Ta głośna ekranizacja powieść Emili Teixidor i Viladecàs zdobyła aż 9 Nagród Goya (pokonując m.in. uznawane za faworytów Hiszpański cyrk i Nawet deszcz), 13 Nagród Gaudiego, od 4 lat przyznawanych najlepszym filmom katalońskim, została tegorocznym hiszpańskim kandydatem do Oscara, a Nora Navas otrzymała Srebrną Muszlę dla Najlepszej Aktorki na MFF San Sebastian.
Akcja filmu rozgrywa się w Katalonii w trudnych czasach tuż po hiszpańskiej wojnie domowej. 11-letni Andreu, którego rodzina w czasie wojny stanęła po stronie przegranych republikanów, znajduje w lesie ciała mężczyzny i dziecka. Lokalne władzę chcą obciążyć ojca chłopca, Farriola, odpowiedzialnością za ich śmierć. By uchronić ojca od wyroku śmierci Andreu rozpoczyna własne śledztwo w poszukiwaniu prawdziwych sprawców zbrodni. W jego trakcie przekona się o tym, że w świecie dorosłych nic nie jest czarno-białe, a żeby przeżyć, trzeba czasem wyprzeć się samego siebie.
