Wiener Glasharmonika Duo
harmonika szklana i verrofon
Dla austriackiego małżeństwa Christy i Geralda Schönfeldinger świat szklanych dźwięków otworzył się na początku lat 90-tych. Wcześniej ukończyli oboje studia w klasie skrzypiec i grali w orkiestrach. Po raz pierwszy zetknęli się z harmoniką szklaną na wystawie instrumentów w wiedeńskim pałacu Hofburg. Fascynacja instrumentem była tak duża, że odwiedzili w Monachium Saschę Reckerta, który jest specjalistą od szklanych instrumentów. Tam również zapoznali się z wynalezionym i zbudowanym przez niego ze szklanych, pustych rurek instrumentem – verrofonem. Tak powstał zespół Wiener Glasharmonika Duo, w którym artyści podzielili instrumenty - Christa wybrała harmonikę szklaną, a Gerald verrofon. W ten sposób na nowo wskrzesili "szklaną" muzykę, która w XVIII wieku była bardzo popularna.
Obecnie artyści należą do światowej czołówki interpretatorów gry na harmonice szklanej i verrofonie. Ich repertuar obejmuje standartowe dzieła na harmonikę szklaną (Mozart, Reichardt, Röllig, Schulz), dzieła orkiestrowe i operowe (Donizetti, Saint- Saens, R. Strauss), opracowania (m.in. Mozart, Grieg, Satie, Morricone) oraz utwory awangardowe (m.in. Arvo Pärt, Jörg Widmann).
Harmonika szklana
Instrument muzyczny z grupy idiofonów pocieranych. Jest to podłużna, najczęściej drewniana skrzynia na czterech nogach, wewnątrz której umocowanych jest współosiowo kilkadziesiąt, stanowiących zestaw wibratorów, kryształowych talerzy (zwanych też kloszami), różniących się wielkością, strojonych chromatycznie. Za pomocą mechanizmu napędzanego pedałem nożnym są one wprawiane w ruch obrotowy. Dotknięcie wilgotnym opuszkiem palca wirującego klosza wprawia go w drganie o częstotliwości zależnej od wielkości klosza. Harmonika szklana była znana zwłaszcza w Niemczech i Austrii, z której w XVIII wieku została przywieziona do Polski. Ostateczną formę nadał jej około 1762 roku Benjamin Franklin, który wprowadził w niej szereg ulepszeń. Na przełomie XVIII i XIX wieku była dość popularnym instrumentem, dwa utwory napisał na nią również W.A.Mozart (Adagio i rondo – KV 617, Adagio C-dur KV 356). W Polsce na harmonice szklanej koncertował znany pianista i kompozytor pierwszej dekady XIX wieku - Franciszek Lessel (1780-1838). W późniejszym okresie harmonika utraciła popularność. Odrodzenie szklanej muzyki nastąpiło dopiero w XX wieku.
Verrofon
Verrophone lub verrofon – instrument zbudowany ze szklanych rur osadzonych na ramie. Wymyślony został w 1983 przez Saschę Reckerta. Dźwięk w verrofonie powstaje przez pocieranie rantu rury, podobnie jak w przypadku szklanej harfy. Wysokość dźwieku zależny od długości szklanej rurki. W muzyce współczesnej stosuje się go jako instrument solowy, ale również orkiestrowy. Ze względu na bardzo precyzyjne i transparentne dźwięki instrument ten jest idealnym uzupełnieniem dla harmoniki szklanej.
